αστείρευτος
Προφορά

Ετυμολογία
αστείρευτος ἀ στερητικό + στειρεύω

Ερμηνεία
αστείρευτος

✦ κ. αστέρευτος, -η, -ο επίθ. (Κ αστείρευτος, -ος, -ον) που δε στερεύει, ανεξάντλητος: αστείρευτη πηγή γνώσεων

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
αστείρευτα (Κ αστειρεύτως)