αδικητής
Προφορά

Ετυμολογία
αδικητής μεσαιωνική ελληνική ἀδικητής

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο αδικητής

✦ θηλ. αδικήτρια κ. -τρα αυτός που αδικεί, που προκαλεί υλική ή ηθική βλάβη σε άλλους: για να ‘χει κανείς, πρέπει να είναι αδικητής, να μην είναι τίμιος (Κ. Θεοτόκης)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–