ωτακουστής
Προφορά

Ετυμολογία
ωτακουστής αρχαία ελληνική ὠτακουστής

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο ωτακουστής

✦ αυτός που κρυφακούει: ο Αντίοχος ο Επιφανής, σιωπηλός και φοβισμένος, θα κοιτάξει γύρω του μήπως κανένας ωτακουστής παραμονεύει (Γ. Σεφέρης)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–