φυσικός
Προφορά

Ετυμολογία
φυσικός αρχαία ελληνική φυσικός

Ερμηνεία
└επίθετο┘ φυσικός -ή, -ό

✦ αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη φύση: φυσικός κόσμος
✦ που υπάρχει, συμβαίνει σύμφωνα με τους νόμους της φύσης: φυσικό φαινόμενο – φυσικός θάνατος (που επέρχεται φυσιολογικά λόγω της ηλικίας ή εξαιτίας αρρώστιας, σε αντίθεση προς τον βίαιο θάνατο)
✦ αυτός που έχει πραγματική ύπαρξη, ο αναφερόμενος σε πράγματα, ενέργειες που υπάρχουν ή γίνονται στο φυσικό κόσμο, σε αντίθεση προς τον νοητικό ή ψυχικό: τα αισθητά αντικείμενα είναι φυσικά
✦ που υπάρχει στη φύση, που σχηματίζεται από τη φύση, που δεν παρασκευάζεται: φυσικό μαλλί – φυσική σπηλιά
✦ ο σχετικός με δραστηριότητες, ενέργειες κτλ. που αποβλέπουν ή συντελούν στο να είναι ένας οργανισμός σε καλή κατάσταση: φυσική ζωή· φυσική αγωγή, η γυμναστική, η άσκηση του σώματος και το σχετικό μάθημα στο σχολείο
✦ (μτφ. ) ειλικρινής, άδολος, απροσποίητος: μας υποδέχτηκε με μια φυσική ευγένεια – φυσική συμπεριφορά
✦ (για έργο τέχνης) που μιμείται τη φύση, που δίνει την εντύπωση του αληθινού, που εμφανίζεται υπό φυσιολογική μορφή, χωρίς παραμορφώσεις: φυσική ζωγραφιά
✦ ο σύμφωνος με τη φύση ή το χαρακτήρα προσώπου ή πράγματος: οι αντιδράσεις του ήταν φυσικές για το χαρακτήρα του· φρ. είναι φυσικό να…, αναμενόμενο, φυσιολογικό: ήταν φυσικό να αντιδράσει, αφού τον κατηγόρησαν άδικα
✦ φυσική γλώσσα, σε αντίθεση προς την τεχνητή: η εσπεράντο δεν είναι φυσική γλώσσα
✦ ο αναφερόμενος σε οικογενειακές σχέσεις που καθορίζονται γενετικώς: φυσικοί γονείς (που γέννησαν το παιδί, σε αντίθεση προς τους θετούς) – φυσικό τέκνο, σε αντίθεση προς το υιοθετημένο
✦ για ιδιότητα, ικανότητα ή χαρακτήρα που υπάρχει εκ γενετής, έμφυτος: φυσικά χαρίσματα
✦ ο αναφερόμενος στις φυσικές σπουδές και επιστήμες
✦ αρσ. κ. θηλ. φυσικός ως ουσ., ο ειδικός επιστήμονα

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
αφύσικος ,τεχνητός ,πλαστός, υποκριτικός, προσποιητός
Επιρρήματα
φυσικά (Κ φυσικώς)