ρίμα
Προφορά

Ετυμολογία
ρίμα └ιταλ┘rima

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└θηλυκό┘ η ρίμα

✦ η ομοιοκαταληξία: με του ρυθμού τα μάγια και της ρίμας (Απ. Μελαχρινός)
✦ αυτοσχέδιο ομοιοκατάληκτο δίστιχο της λαϊκής ποίησης με επικαιρικό ή σατιρικό χαρακτήρα: οι ποιητάρηδες σκαρώνουν ρίμες

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–