επιβήτορας
Προφορά

Ετυμολογία
επιβήτορας αρχαία ελληνική ἐπιβήτωρ

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο επιβήτορας

✦ (για ζώα κ. ειρων. για πρόσωπα) βατευτής: επιβήτορες ίπποι
✦ (μτφ. ) πρόσωπο που δια της βίας ή με πλάγια μέσα αναρριχήθηκε σε αξίωμα: εν καιρώ, οι επιβήτορες της εξουσίας θα δώσουν λόγο

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–