ευδαίμων
Προφορά

Ετυμολογία
ευδαίμων αρχαία ελληνική εὐδαίμων

Ερμηνεία
ευδαίμων

✦ -ων, -ον κ. εύδαιμον (-ονος) επίθ. ευτυχισμένος, καλότυχος: (ο Μινωτής) έφυγε ανικανοποίητος και όμως ευδαίμων (Κ. Γεωργουσόπουλος)
✦ αυτός που ευημερεί: οποία ευδαίμων πόλις αυτή η Νεάπολις (Αλ. Παπαδιαμάντης)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
δυστυχισμένος
Επιρρήματα
ευδαιμόνως