ταραχή
Προφορά

Ετυμολογία
ταραχή αρχαία ελληνική ταραχή

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└θηλυκό┘ η ταραχή

✦ ανατάραξη, ανακάτωμα
✦ (μτφ. ) ανατροπή της ηρεμίας, της ομαλότητας, αταξία, σύγχυση
✦ (μτφ. ) σωματική ή ψυχική ανησυχία, συγκλονισμός, συγκίνηση: η γαλήνη σας γίνεται ταραχή (Γ. Σεφέρης)
✦ πληθ. ταραχές, διατάραξη της έννομης τάξης

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–