αντάρτης
Προφορά

Ετυμολογία
αντάρτης μεταγενέστερη ελληνική ἀντάρτης

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο αντάρτης

✦ θηλ. αντάρτισσα αυτός που παίρνει μέρος σε ένοπλη εξέγερση εναντίον της κρατικής εξουσίας ή πολιτικού καθεστώτος
✦ πολεμιστής άτακτου στρατιωτικού σώματος που αγωνίζεται για την απελευθέρωση της πατρίδας του
✦ ανυπάκουος, ταραξίας (ιδ. για παιδιά)

Συνώνυμα
στασιαστής, επαναστάτης
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–