τελειωτικός
Προφορά

Ετυμολογία
τελειωτικός μεταγενέστερη ελληνική τελειωτικός

Ερμηνεία
└επίθετο┘ τελειωτικός -ή, -ό

✦ που τελειώνει, ολοκληρώνει κάτι: και στην τελειωτική τη μάχη, οπού εσαρώθη ο φοβερός στρατός (Κ. Καβάφης)
✦ οριστικός, ανέκκλητος

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
προσωρινός, παροδικός, εφήμερος
Επιρρήματα
τελειωτικά (Κ τελειωτικώς)