πρακτέον
Προφορά

Ετυμολογία
πρακτέον └ουδ┘ του αρχαίου ελληνικού πρακτέος, -α, -ον, ρηματ. επίθετο του ρήματος πράττω

Ερμηνεία
πρακτέον

✦ ως ουσ. αυτό που πρέπει να γίνει: έφυγαν από κει στενοχωρημένοι, μη γνωρίζοντας περί του πρακτέου (Ρέα Γαλανάκη)

Συνώνυμα
φρ. το δέον γενέσθαι
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–