παντοκράτειρα
Προφορά

Ετυμολογία
παντοκράτειρα μεταγενέστερη ελληνική παντοκράτωρ

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο παντοκράτειρα

✦ θηλ. παντοκράτειρα (Κ παντοκράτωρ, -ορος) ο κύριος του παντός
✦ ως κύρ. όν. Παντοκράτορας, ο Θεός και ειδ. η παράσταση του Χριστού στον τρούλο των εκκλησιών

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–