μπουρινιασμένος
Προφορά

Ετυμολογία
μπουρινιασμένος μτχ. παθ. πρκμ. του μπουρινιάζω

Ερμηνεία
μπουρινιασμένος

✦ -η, -ο μτχ. ως επίθ. (για καιρό) θυελλώδης, με δυνατούς ανέμους: μπουρινιασμένα πελάγη (Οδ. Ελύτης)
✦ (μτφ. για πρόσ.) πολύ θυμωμένος, οργισμένος: καβάλησε απότομα το μουλάρι, το κλότσησε κι έφυγε μπουρινιασμένος (Διδώ Σωτηρίου)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–