μπιέλα
Προφορά

Ετυμολογία
μπιέλα └γαλλ┘ bielle

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└θηλυκό┘ η μπιέλα

✦ μεταλλικό εξάρτημα των μηχανών εσωτερικής καύσης που συνδέει μεταξύ τους τα στοιχεία κατά τη μεταφορά ή μετατροπή μιας κίνησης, διωστήρας
✦ φρ. χτύπησε μπιέλα ή μπιέλες, για μηχανή, καταστράφηκε τελείως· (κ. μτφ. για πρόσ.) κατέρρευσε από σωματική ή ψυχική ταλαιπωρία, εξαντλήθηκε

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–