μονομάχος
Προφορά

Ετυμολογία
μονομάχος αρχαία ελληνική μονομάχος

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο μονομάχος

✦ ο μαχόμενος μόνος εναντίον άλλου, επίσης μόνου
✦ (στην αρχαία Ρώμη) αιχμάλωτος, δούλος ή κατάδικος που μαχόταν σε θέατρο με ανθρώπους ή θηρία για ευχαρίστηση των θεατών

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–