κουμπάρος
Προφορά

Ετυμολογία
κουμπάρος μεσαιωνική ελληνική κουμπάρος

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο κουμπάρος

✦ θηλ. κουμπάρα αυτός που αλλάζει τα στέφανα του γάμου, παράνυμφος
✦ αυτός που βαφτίζει το παιδί ή τα παιδιά ζευγαριού, ανάδοχος

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–