κλέφτης
Προφορά

Ετυμολογία
κλέφτης αρχαία ελληνική κλέπτης

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο κλέφτης

✦ αυτός που κλέβει
✦ λωποδύτης
✦ (επί τουρκοκρατίας) ανυπόταχτος Έλληνας που ζούσε στα βουνά και πολεμούσε τους Τούρκους: σήκω να βγούμε, γέρο, κλέφτες στα βουνά (δημ. τραγ.)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–