καταραμένος
Προφορά

Ετυμολογία
καταραμένος μτχ. παθ. πρκμ. του ρήματος καταριέμαι

Ερμηνεία
καταραμένος

✦ -η, -ο μτχ. ως επίθ. αυτός που τον έχουν καταραστεί ή που είναι άξιος για κατάρα: του ζωντανού θανάτου εμείς χρόνια καταραμένοι (Γ. Σεφέρης)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–