κάκου
Προφορά

Ετυμολογία
κάκου γεν. του κακού, με αναβίβαση του τόνου

Ερμηνεία
└επίρρημα┘ κάκου

✦ εύχρ. μόνο στη φρ. του κάκου, μάταια, ανώφελα: του κάκου περίμενα να έρθει

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–