αυτοκράτειρα
Προφορά

Ετυμολογία
αυτοκράτειρα αρχαία ελληνική αὐτοκράτωρ

Ερμηνεία
ουσιαστικό
└αρσενικό┘ ο αυτοκράτειρα

✦ θηλ. αυτοκρατόρισσα κ. αυτοκράτειρα (Κ αυτοκράτωρ, -ορος) απόλυτος μονάρχης (ιδ. μεγάλης επικράτειας)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–