απομονώνω
Προφορά

Ετυμολογία
απομονώνω αρχαία ελληνική ἀπομονόομαι -οῦμαι

Ερμηνεία
└ρήμα┘ απομονώνω

✦ χωρίζω από άλλους ή από άλλα: οι φύλακες απομόνωσαν τους βαρυποινίτες
✦ αποκλείω την επαφή ή την επικοινωνία: η αρρώστια μπορούσε ν’ απομονώσει τον Ιμπραήμ από τον έξω κόσμο (Ρέα Γαλανάκη)
✦ (μέσ.) απομονώνομαι, αποσύρομαι στη μοναξιά: ζούσε απομονωμένη… είχε χάσει τις επαφές με το περιβάλλον της (Γ. Θεοτοκάς)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–