ανασταλτικός
Προφορά

Ετυμολογία
ανασταλτικός μεταγενέστερη ελληνική ἀνασταλτικός

Ερμηνεία
└επίθετο┘ ανασταλτικός -ή, -ό

✦ ο ικανός ή κατάλληλος να αναστείλει, να εμποδίσει: μέτρα ανασταλτικά της αισχροκέρδειας – η απόφαση δεν έχει ανασταλτικό χαρακτήρα (δεν αναστέλλει την έκτιση της ποινής)

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
ανασταλτικά (Κ ανασταλτικώς)