καταπληχτικός
Προφορά

Ετυμολογία
καταπληχτικός μεταγενέστερη ελληνική καταπληκτικός

Ερμηνεία
καταπληχτικός

✦ κ. καταπληχτικός, -ή, -ό επίθ. (Κ -κτική, -όν) (για πρόσωπα ή καταστάσεις) που προκαλεί κατάπληξη, με τη μοναδικότητά του: καταπληκτικό ταλέντο – καταπληκτική περίπτωση τηλεπάθειας

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
καταπληκτικά κ.καταπληχτικά (Κ καταπληκτικώς)