οργή
Προφορά

Ετυμολογία
οργή αρχαία ελληνική ὀργή (= ιδιοσυγκρασία, διάθεση)

Ερμηνεία
οργή

✦ έντονη ψυχική διέγερση που εκδηλώνεται με παραφορά, θυμός, αγανάκτηση: βλαστήμιες και κατάρες κραυγές οργής (Α. Προβελέγγιος)
✦ φρ. δίνω τόπο στην οργή, υποχωρώ

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–