μόνος
Προφορά

Ετυμολογία
μόνος αρχαία ελληνική μόνος

Ερμηνεία
└επίθετο┘ μόνος -η, -ο

✦ ο χωρισμένος από τους άλλους, μονάχος
✦ μοναδικός
✦ (με γεν. προσωπ. αντων. μου, σου, του, μας, σας, τους) χωρίς τη βοήθεια ή πρόσκληση άλλου, με προσωπική πρωτοβουλία

Συνώνυμα
–
Αντίθετα
–
Επιρρήματα
–